خاطرات فردا

از یک طرف ِپنجره ،‌ نور مستقیم می تابد به نگاهم  ،‌ و از آن سوترک باد سرد و بوی باران می خورد به صورتم . از صبح دارم به تناقض فکر می کنم . زندگی ‌ست دیگر ؛‌ گاهی وقت‌ها به جاهایی از قصّه می رسی که دیگر هیچ جوره نمی شود جورش کرد ! این روزهای زندگی‌ام پُر است از خوب و کمی بد  .  پُر است از عشق و کمی نفرت .  پُر از اتفاق‌های عجیب و حس‌های عجیب تر . تناقض و تضاد و تعجّب و تقاص . می دانم ... نباید اینجا بنویسم‌شان ، باید توی همان دفتر طوسی نوشته شوند ! باید بمانند همان‌جا . همان پشت . تا فعلن دیگر نبینم‌شان ،‌ نخوانم‌شان ؛‌ و سال‌ها بعد ... خواندن‌شان ؛‌ متحیرم کند ،‌سرمستم کند ،‌ بی تاب ِ‌روزهای تب‌دارم کند !