معجزه کن !

روی میزم می پرند ! از این سو به آن سو  ؛  آن که از همه چاق‌تر است ، تکیه داده به مونیتور و بر و بر مرا نگاه می کند ! هوم ... باید همین امروز بنشینم و لیست‌شان کنم ،‌  قورباغه هایم را می گویم ! دیگر فهمیده ام که ...  هرگز آن لحظه‌ی موعود نخواهد رسید ؛ هرگز زمانِ‌ مناسب از در نخواهد آمد . باید قورباغه ات را همان لحظه که باید قورت دهی ! لیز است ! بدبوست ! ناخوشایند است ! چندش آور است گاهی ؛‌ اما قورت‌اش که دهی از شر خارش ابدی‌اش خلاص می شوی . اصلن ...  معجزه یعنی همان مواجهه‌ی سریع با خارش های دائمی یک ذهن دغدغه ساز ؛  بی که دل بسته‌ی معجزات پیامبران دور و بر باشی !