[عنوان ندارد]

توی تاریکی هرشب، دنبال کبریت می گردم، تا نیمه سیگار عمر را با طعم مونده و تلخش، دود کنم . توی تاریکی، همه چیز مثل هم میشه. منطق من کنار منطق دنیا  حجم مشابهی دارن.  نگران این نیستم که فلسفه من چرنده یا فلسفه کهنه و نخ نمای این دنیا. راستی ؛پیش تر ها چگونه رفاقت را ،خاطره را هجی می کردم؟ خاطرم نیست.خاطرم نیست... .