پروانه شو

پیش تر ، به حافظه ام و خاطراتش ، اتّکامی کردم تا شاید تحمل ِ تنهایی ها و مصرع های بی قافیه برایم راحت تر شود . اما ، این روزها ، می اندیشم که شاید یک نخواستن ، آری ... یک "نخواستن" ، بال ِ پرواز ِ من شود !