بهاریه
دوشنبه, ۲۸ اسفند ۱۳۹۱، ۱۲:۳۹ ب.ظ
سَـــرَم پـُراست از بنفشه
چمن ِ روشن ِ تازه کاشته شده
یاس ِ زرد ِ سرکشیده به حریم ِ پنجره
و هزار گلدان ِ کوچک ِ سُفالی شمعدانی .
یکی حوض ِ آبی کوچک با شُــره ی فواره ی کوتاهی بر دامناش
بوی خاک ِ تازه ی آب داده شده
دو صندلی در تراس ، چای و خُرما
صدای خنده ی بی غم بچّه ها از داخل .می شود ؟
نمی شود ؟
می شود ؟ چه می داند این ملغمه ی حسرت و امید ... .
تا پـس فـردا هزار چرخ می خورد این سیب ِ کذایی .
۹۱/۱۲/۲۸