روز ِ نو
سه شنبه, ۱۵ اسفند ۱۳۹۱، ۱۰:۵۴ ق.ظ
خُــب ...
این خودش به تنهایی اتفاق بزرگیست .
این که کسی هست ، کسی جایی هست که دلت گرماش است.
ته ِذهنت از بودناش خوش حال است ،
گاهی ... تنها چیزی که می خواهی حرف زدن با "او"ست . انگار "او" مرجع است !
اویی که می تواند با کلماتاش تو را از ورطه ی هولناک ِ برزخیات بکشاند بیرون .
اویی که وقتی می گوید فردا ،روز ِدیگریست ، تو بی چون و چرا به طلوع ِ فردا مومن می شوی ... .
۹۱/۱۲/۱۵