نسل ِ سبز ِ بعدی

قربان ِ آن انگشت هایت بروم بچّه  ؛ وقتی به شکل "وی" می گیری و سر از ماشین بیرون می کنی ، تا در جمعیت شاد ِ پیروز ؛ شاد و پیروز باشی  .  قربان ِ آن هراس کودکانه ات بروم بچّه ؛ وقتی از بوق زدن های شادمانی در حضور پلیس راهنمایی-رانندگی حتا ؛ می ترسی و مُدام می پرسی:این ها پلیس های خوبند دیگر ، نه !؟ قربان ِ آن همدلی هایت بروم بچّه ؛  وقتی به جای من ، انگشت بر انتخاب می زنی و هنگام ِ انداختنش در صندوق ، زیر لب دعا می خوانی . کاش این سَرا برای فرزندانش مادر مهربان تری باشد ... . پی نوشت : با تو من چه رعنا می شوم